Feeding the birds.

Vogels…Ik heb altijd vogels om mij heen als ik aan het eten ben in de openlucht. Ze blijven je aankijken terwijl jij een hap neemt van je broodje. Je denkt bij jezelf, ‘Goh, dat beestje zal ook wel wat lusten.’ Alsof ze je gedachten kunnen lezen gat ze intensiever naar je kijken.

‘Naja, laat je niet meeslepen, trap er niet in!’ blijf ik denken. Tot ik er niet meer tegen kan en naar het arme beestje een stukje brood gooi. Met een indrukwekkende “mid-air catch” vangt de vogel het brood en vliegt weg… Laat mij stomverbaasd achter.

Wat krijg je dus als je vogels voert? Dikke, verwende vogels!

Herkenbaar of gewoon leuk? Laat het gerust even weten en reageer!

English

Birds… Always when I’m eating outdoors I have birds around me. They continue to look at you while you take a bite of your sandwich. You think to yourself, “Aw, that poort thing wants some too.” As if she could read mind, their stares intensevies.

I’ve kept thinking “Don’t get carried away!” Untill I couldn’t stand it anymore and threw the poor creature a piece of bread. After a impressive mid-air catch the bird catches the bread and flies away … leaving me dumbfounded.

What do you get when you feed the birds? Fat, spoild birds!

Recognizable or funny? Please let me know and leave a comment!

Bad road choices

Ooit wel eens het gevoel gehad dat je ongeluk op je af roept? Ik wel. De afgelopen paar maanden denk ik dat het begrip ‘ongelukkige keuzes’ elke dag wel een uitnodigingskaartje stuurt.

Na een vreselijke APK bij een garage die ik maar niet zal benoemen, was ik de wanhoop een beetje nabij. Gelukkig heb ik geweldige vrienden die mij willen helpen, waaronder een vriend met kennis van auto’s. Nadat hij de volgende dag naar mijn auto had gekeken verbaasde hij zich over de missers, blunders en hebberigheid van de garage die mijn APK had uitgevoerd. Hij heeft zo snel mogelijk een afspraak voor mij geregeld bij een garage die mij geen poot wil uitdraaien. Zelf zou hij ook meegaan om zeker te weten dat het goed zou gaan.

Na een inspectie bleek dat er alleen een veer bij het rechter voorwiel vervangen te moeten worden. En dat hebben ze diezelfde dag ook nog gedaan!

Diezelfde middag kon ik weer met mijn auto naar huis. Hoera!

En nu maar voorzichtig aan doen, nieuwe veer en ik wil die andere ook niet verder beschadigen. Onderweg naar huis zou ik wel midden in de avondspits zitten, dus ik koos ervoor om binnendoor te gaan. Ik denk dat terwijl ik dat dacht mijn verstand alweer op “offline” stond. Binnendoor betekend vaak plattelands weggetjes….hobbelig en on-asfalteert terrein… Hoe haal ik het in mijn hoofd!!!

Herkenbaar of gewoon leuk? Laat het gerust even weten en reageer!

English

Ever felt like you summon bad luck? I do. Over the past few months, I think I invite the concept of unfortunate choices and bad luck every day.

After a horrible MOT at a garage (I will not name), I was near despair. Luckily I have great friends who want to help me, including one who has knowledge of cars, a mechanic. After he had looked at my car, he was surprised at the mistakes, blunders and greed of the garage that had carried out the vehicle inspection. He arranged an appointment for me as soon as possible to a garage that was fair and reasonable. He would also come with me to make sure that it would go well.

After the second inspection they found that the coil spring in the right front wheel should be replaced. Which they did the same day!

That same afternoon I was able to drive home. Hooray!

I wanted to be careful with the new spring and with the remaining one. On my way home, I would drive in the middle of rush hour, so I chose to take the provencal route. I think that my mind was already “offline” when I thought of that. Provencal route often means rural roads ….bumpy and no asphalt… What was I thinking!!!

Recognizable or funny? Please let me know and leave a comment!

Drawing in public fears

Dit gebeurt mij relatief best vaak en het is ook tegelijkertijd één van de dingen die me best angstig maakt. Ik weet dat ik er aan de ene kant om vraag aangezien ik op alle plekken en tijden wel iets kan tekenen. Waaronder plekken waar mensen zijn, veel of weinig, het maakt mij niet zo veel uit. Aan de andere kant vind ik dat je mensen niet hoeft aan te staren als ze bezig zijn met dingen. Bijvoorbeeld; als ik zie dat mensen geconcentreerd bezig zijn dan laat ik die mensen lekker toch met rust.

Blijkbaar zijn er mensen, met vaak goede bedoelingen, anders van mening.

Het is me een keer overkomen toen ik in de kerk was.

Ik tekende rustig op de achterkant van een papiertje en terwijl ik al een tijdje bezig was voelde ik ineens een hand op mijn schouder. Het was een mevrouw die achter me zat en mij een complimentje wilde geven over mijn tekening. Ik vond inderdaad dat ik een compliment verdiende op dat moment maar niet om mijn tekenkunsten. Het was een groot compliment voor mij dat ik het niet uitgilde van de schrik…dat zou erg onchristelijk zijn geweest.

Over deze comic.

Deze comic heb ik gemaakt in een IKEA. Ik was al even aan het tekenen en zag vanuit mijn ooghoeken dat verschillende mensen een blik op mij wierpen. Uiteraard ben ik nu zeer bedreven in ’het gewoon negeren’ maar er was weer een persoon die mij onderbrak. Ik kan de ongemakkelijkheid niet beter beschrijven dan dat ik het getekend heb.

Herkenbaar of gewoon leuk? Laat het gerust even weten en reageer!

ENGLISH

This happens to me quite often and it is also one of the things that makes me very anxious. I know I’m asking for it since I can draw anything at all places and times. Including places where a lot of people are, I don’t care about it that much. On the other hand I think that people don’t have to stare at me if it’s obvious that I am busy with things. For example, when I see that people are concentrating hard, i let them be.

Apparently there are people, often with good intentions, who consider otherwise.

It happened to me once when I was at church. I drew quietly at the back of a piece of paper. While I was busy with drawing, I suddenly felt a hand on my shoulder. It was a lady who was sitting behind me and wanted to give me a compliment on my drawingskills.

I really felt I deserved a compliment at that time but not on my drawing skills. It was a great compliment to me that I did not screamed out loud … which would have been very unChristian.

About this comic.

This is a comic I’ve made at IKEA. I was just doodling and saw several people glancing at me from the corner of my eye. Obviously I’m very good at ignoring people but there was one person who got me out of my bubble. The uneasiness could not have been described better than I have drawn here.

Recognizable or funny? Please let me know and leave a comment!